نامه دوم

حس میکنم کم کم دارم وارد مرحله گریز از درس می شوم. حدس میزنم غالبا این مرحله همزمان با شروع درس خواندن است. و احتمالا تا تابستان آینده برطرف نخواهد شد. بعد از سه سال دانشجو بودن گمانم تنها دست آوردم همین بوده که فهمیده ام علاقه ای به درس ندارم. شما که فکر نمیکنید من عجیب و غریبم؟ آدم از هرچیزی اشباع شود خسته می شود، حداقل آدم هایی که اندکی تنوع طلب اند. باور کنید که من هنوز از ریزپردازنده ترم قبل خالی نشده ام و گمانم ظرفیت درسی ندارم.

امروز حس درس گریزی از سالن مطالعه پرتم کرد به استخر و از آنجا به آشپزی و حالا روی تخت و عصر احتمالا پارک. به نظرتان من تا ۷ ماه دیگر و موعدکنکور دوام می آورم یا نه؟ شاید بدانید..، کنکور از نفرت انگیزترین اتفاقات زندگی من است و حالا حداقل می توانم خوشحال باشم که آخرین کنکور زندگی ام را پشت سر میگذارم.

دوستدار شما، دختر تنبلتون.