slow living

گفته بودم که یکی از هدفای امسالم اینه که شتاب زندگی رو کم کنم و در عوض عمقش رو زیاد. فکر میکنم یکی از این اضطرابای من ریشش همین تندیه، همین سرعته. ذهنم عذاب میکشه وقتی میخواد یه کار آروم انجام بده. پشت تلفن صبر کردن، پیاده روی و مخصوصا تو یه فضای باز ( منظره تکراری و بدون شلوغی)، کتاب خوندن، دراز کشیدن بدون چک کردن گوشی. برای همین تصمیم گرفتم منم رو بیارم به slow living. ببینم چیه و باید چیکارا بکنم. برای شروع سوشال مدیا رو محدود کردم. محیطم و برای مدیتیشن آماده کردم. دوست دارم غرق بشم تو معنای چیزها و هفقط به قصد زودتر تموم کردن سرسری ازشون رد نشم. برم کتاب آشپزی بخونم. سعی نکنم کارهای زیادی بکنم. نخوام تعداد رو زیاد کنم بلکه عمق و کیفیت رو بیشتر کنم. از مایندست مسابقه بیام بیرون. آهستگی و حوصله سر رفتگی رو در آغوش بگیرم. ببینم کی هستم و چی دوست دارم و از ته دل و بدون عجله بهشون بپردازم.