وُرست رومِیت اِوِر

بدترین کاری که آدم موقعی که ناراحته میتونه انجام بده اینه که ناراحتیشو سر کسایی که روحشونم ازون اتفاق خبر نداره خالی کنه. 

نمیتونم بگم من این کارو نمیکنم. اونقد فکرم موقعی که ناراحتم از کار میفته که حتی نمیتونم کارایی که میکنم رو کنترل کنم. ذهنم شماتتم میکنه. "تو از مامانت ناراحتی چرا سر اون قر میزنی". خیلی مواقع دلم بس میکنه و ختم بخیر میشه:))). اما گاهی وقتا هم پشیمونی میمونه و سرزنش مداوم خودم. معمولا هم زود ازون پیک عصبانیت میام پایین و این مرحله سرزنش شروع میشه. بعد مدام سعی میکنم یه کاری کنم جبران کنم. یه جورایی پوشونده بشه اون موضوع. وگرنه مثه خوره تو جونم میفته. 

این اتفاق برعکسشم هست. موقعی که طرف مقابلم از یه چیز دیگه ناراحته و داره سر من خالی میکنه. همش دنبال اینم که ببینم چیکار کردم و خودمو شماتت میکنم و اعصابم خورد میشه. تا موقعی که حال طرف خوب نشه بازم حرص میخورم. کوچکترین کاری که خلاف میلش کرده باشم رو تعبیر میکنم به اینکه تقصیر من بوده. 

مسلما هر دو طرف قضیه ویژگی بد منه و نمیشه تغییر داد. نمیتونم بی خیال باشم در هر صورت. 

 

پ.ن: همه این تحلیلا نتیجه یه ماهه، که ۵ نفر درگیر اینیم چرا باید فلانی اینطوری با ما برخورد کنه:|

Memento...