:)

قطار در حال حرکته. ردیف درختای کنار کانال مثل یه نوار سبز پایین اسمون ابی افتابی شدن. نگاه کردن بهشم ارومم میکنه. دیگه عصبانی نمیشم ازینکه قطار سریع کنسل شده و قطار قبلیش که اروم بود از قطار فعلیم کلی زودتر میرسید. بجاش به دوچرخه سواری که کنار این کانال عریض پا میزنه فک میکنم و غبطه میخورم بهش. با خودم فکر میکنم باید همین روزا سر فرصت دوچرخمو بردارم و با الف بزنیم به جاده. به این فکر میکنم که چقدر ارامش در انتظارمه تو کمپینگ اخر هفته. به این فکر میکنم که انقدر به خودت سخت نگیر. تو همینطوریشم کلی تلاش میکنی پس غصه نخور. با خودت مهربون باش اما دست از تلاشم بر ندار.

کاش فکرای منفی بیشتر دست از سرم بدارن‌‌ بذارن فقط فکرای بالا بمونن:(