فکر فکر فکر

میدونی امروز‌ بهتر‌ بود. چون فکرم مشغول کار بود و زیاد‌ پرت نشد‌ جاهای دیگه.

- حسرت یه سری چیزا رو دارم که میدونم هیچوقع نمیرسم. اورتینینکینگم بعضی وقتا زیاد میشه و به شماتت خودم و بولد کردن نقاط منفیم ختم میشه. ازینکه اعتماد بنفسم کمه و هزارتا چیز دیگه که ندارم غمگین میشم و میرم تو خودم و حسرتام پررنگ تر میشه. فکر میکردم با خودم تا حدی به پذیرش رسیدم اما شاید در اشتباه بودم. میخوام خودمو مشغول کارای مختلف کنم طوری که هم ذهنم مشغول بشه و هم ازون چاه خود سرزنشگری بیام بیرون.

- کاش که بتونم. میدونم میتونم. اما نمیخوام این حسرتو تمام عمر حمل کنم. این حسرت احمقانه رو.